Sportino - Polpharma: Niepotrzebne nerwy

W tym sezonie, Sportino, to obok Polonii Gaz Ziemny Warszawa, grający chyba najbardziej nerwowe końcówki zespół na własnym terenie. Potwierdzeniem tego jest mecz przeciwko Polpharmie Starogard Gdański, w którym losy końcowego zwycięstwa ważyły się do ostatnich sekund. \r

\r

Spotkanie z rewelacyjnie spisującą się w bieżących rozgrywkach Polpharmą, inowrocławianie rozpoczęli jednak bardzo źle. Niedokładne podania, rzuty oddawane z zupełnie nieprzygotowanych pozycji oraz absolutny brak pomysłu na rozgrywanie akcji w ataku spowodowały, że po pięciu minutach przegrywali 4:15. Aleksander Krutikow, szkoleniowiec inowrocławian, zapewne niezbyt przygotowany na taki obrót wydarzeń, w poszukiwaniu optymalnego rozwiązania, zaczął rotować składem. Już w pierwszej kwarcie skorzystał z dziesięciu graczy, nie wypuszczając na parkiet jedynie dochodzącego do formy po kontuzji Łukasz Wichniarza oraz Dawida Witosa, który nie może w ostatnim czasie przekonać do siebie białoruskiego szkoleniowca, przez co rzadko jest desygnowany do gry. – Początek w naszym wykonaniu był bardzo słaby. Nie realizowaliśmy wytyczonych przed meczem założeń – ocenił Krutikow.\r

\r

Przebudzenie inowrocławian nastąpiło pod koniec pierwszej kwarty. Wówczas, kilka celnych rzutów, czasem oddawanych w dość ekwilibrystycznych sytuacjach sprawiło, że strata do rywala stopniała do czterech punktów. Na odpowiedź Polpharmy nie trzeba było długo czekać. Skuteczna gra pod koszem i z półdystansu, w której prym wiedli Paweł Kowalczuk i Wojciech Żurawski, przyniosła dobry skutek. Starogardzianie stopniowo powiększali przewagę i po dwudziestu minutach wynoszącą piętnaście punktów. Gospodarze często rzucali za trzy, jednak i z tym elementem mieli ogromne problemy, pudłując w pierwszej połowie aż dwanaście razy, trafiając zaledwie… jeden rzut – Mecz przebiegał praktycznie pod nasze dyktando. W miarę solidnie, pod nieobecność podstawowego środkowego Erica Colemana, prezentowaliśmy się też pod koszami. A to, przy dobrych, wysokich zawodnikach Sportino, takich jak Kyle Landry, Łukasz Obrzut, czy David Gomez, było niezmiernie trudne – powiedział Mariusz Karol, trener Polpharmy. \r

\r

Zupełnie inaczej Sportino prezentowało się po przerwie. Ostra reprymenda w szatni najwyraźniej pomogła, bowiem tuż po niej, zespół trenera Krutikowa zaczął dobrze funkcjonować w defensywie. Kreowanie gry na swoje braki wziął Łukasz Żytko, który dzielnie wspierany przez Eddie’go Millera, należał do wiodących postaci w drugiej połowie. – Mimo dobrych w naszym wykonaniu drugich dwudziestu minutach, nie potrafiliśmy do końca odrobić strat z początku. Zdecydowanie na za dużo pozwalaliśmy rywalowi – tłumaczył Łukasz Obrzut. \r

\r

Im bliżej było do końca, tym było coraz bardziej nerwowo. W końcu nie wytrzymał Michael Hicks, który w jednej z akcji, za uderzenie łokciem w twarz Michała Świderskiego, został ukarany przez sędziów przewinieniem dyskwalifikacyjnym. Ponadto, za pięć popełnionych fauli, boisko musieli opuścić też Ed Scott, Mujo Tuljković i Kowalczuk. Dramatyczna końcówka, w której co chwila zawodnicy obu ekip, po faulach rywali stawili na linii rzutów wolnych, skończyła się szczęśliwie dla Polpharmy. Siedem sekund przed końcem, przy stanie 74:76 piłkę po niecelnym, drugim osobistym Jacka Sulowskiego, otrzymał Ivars Timermanis. Przebiegł z nią kilka metrów i zmuszony był oddać rzutu z około dziewięciu metrów, na szczęście dla starogardzian – niecelny. – Jesteśmy bardzo zadowoleni ze zwycięstwa, które udało nam się odnieść na niesamowicie gorącym terenie. Sportino postawiło naprawdę twarde warunki, zwłaszcza pod koniec – podsumował Paweł Kowalczuk.