,

Lista aktualności

Damian Laskowski: Trzy lata nie grałem

- Pojawiła się możliwość dołączenia do zajęć z trenerem Żełudokiem i z niej skorzystałem. Początkowo miały to być tylko treningi, ale z biegiem czasu trener chciał mnie wstawiać do meczowego składu, z czego się bardzo cieszę. – tłumaczy wracający do zawodowej koszykówki Damian Laskowski, rozgrywający Noteci

,


Łukasz Borucki: Jakby podsumował mecz pucharowy ze Stalą Damian Laskowski?

Damian Laskowski: Przez dwie kwarty wszystko układało się po naszej myśli. Po przerwie dało się zauważyć, że w szatni Stali nastąpiła ostra reprymenda, a przeciwnicy uruchomili swoich dwóch graczy, Gabransa i Amolinsa, którzy rozpracowali nas szybkimi kontrami. Młodsi zawodnicy grali troszkę wolniej przez co my mogliśmy kontrolować przebieg gry. Niestety później w naszym zespole było trzech lub czterech niskich zawodników, którzy pod koszem nie mają przebicia i oddawaliśmy rzuty z dystansu, które niestety nie znajdowały drogi do kosza.

Słaba postawa w drugich dziesięciu minutach spowodowana może była waszą krótką kadrą, a co za tym idzie zmęczeniem podczas meczu?

Na pewno. Skład mamy taki, a nie inny. W najbliższych dniach mamy się jeszcze wzmocnić, już jeden gracz jest, ale bólem nadal jest brak typowego centra. Mamy przez to ogromne problemy w grze podkoszowej, jak w Tarnowie.

Jaki typ na rewanż?

Będziemy walczyć. Stal będzie miała przewagę własnej hali no i wynik z pierwszego spotkania, gdzie sprawa awansu się już wyjaśniła, ale postaramy się powalczyć o jak najlepszy wynik. Wyjdziemy nie mając nic do stracenia.

Co może Pan powiedzieć o nowym graczu Augustinasie Vitasie? Trenował już z drużyną?

Będzie on dla nas wzmocnieniem. Jak się nie ma żadnego środkowego w drużynie to trudno mówić czy jest on zawodnikiem wysokiej czy innej klasy. Po dwóch treningach jest to ciężko stwierdzić. Jest dopiero po podróży, w której spędził 12 godzin, więc w ten cykl treningowy dopiero wejdzie.

Przejdźmy teraz do Pana osoby. Powrót Pana do czynnego uprawiania koszykówki na poziomie ligowym był dość nieoczekiwany.

Dokładnie. W tym roku skład Noteci jest bardzo młody. Ćwiczą młodzi gracze z lokalnej drużyny Sportino Inowrocław. Pojawiła się możliwość dołączenia mojej osoby do zajęć z trenerem Żełudokiem i z niej skorzystałem. Początkowo miały to być tylko treningi, ale z biegiem czasu trener chciał mnie wstawiać do meczowego składu, z czego się bardzo cieszę. Trzy lata nie grałem w meczach ligowych i jak na razie z formą nadal jest słabo. Ten okres nie jest małą rzeczą do nadrobienia w kilka dni. Muszę popracować mocno nad siła, motoryką, wyskokiem, a na razie to są pierwsze podrygi tego co mogę pokazać.

Te trzy lata o ile pamiętają inowrocławscy kibice nie były tak do końca czasem straconym. Wiadomo, że grał Pan w ligach amatorskich i turniejach streetballowych w całym kraju.

Oczywiście, całkowitego rozbratu z koszykówka nie zrobiłem. Grałem w turniejach streetballowych i meczach pokazowych, ale trudno to nazwać prawdziwą koszykówką. Nie ma się jednak co oszukiwać. Ekstraklasa to jest troszkę inny poziom, jeśli chodzi o koszykówkę siłową i taktyczną. Natomiast w streetballu liczy się szybkość i efektowność. Koszykówka w hali jest zupełnie inna.

Pokusa widać była tak duża, że zdecydował się Pan na powrót do Noteci, w której kiedyś otarł się Pan o ekstraklasę i zagrał w kilku spotkaniach jako zmiennik

Kiedyś grając w koszykówkę dostałem propozycję przejścia do Resovii Rzeszów, gdzie miałem możliwość częstszego spędzania minut na parkiecie i co ważne zaliczyłem tam bardzo udany sezon.

A jakby Pan porównał rozgrywki DBL z tamtego okresu z obecnymi? Jest aż tak duża różnica?

Myślę, że tak. Każdego roku w naszej lidze pojawiają się nowi zawodnicy, polscy i zagraniczni. Poziom ligi z roku na rok wyraźnie wzrasta.

Liga otworzyła się na obcokrajowców, poziom wzrasta, czy jeszcze bardziej nie odbije się to na naszej narodowej reprezentacji, która i tak mocno kuleje?

Z tego co można było zaobserwować nasza kadra jest oparta w większości na graczach, którzy w swoich zespołach przesiadywali na ławce rezerwowych, albo grali po kilka minut. Faktem jest, że ściąganie obcokrajowców podwyższa wyraźnie poziom rozgrywek, ale jeśli kadra ma zdobywać jakieś laury, to niestety, ale zawodnicy w niej występujący muszą mieć ogranie.